#5 İskelet

 

      Herkes küçüklüğünde şuna benzer olaylar yaşamıştır: anneniz babanız veya öğretmeniniz size bir sebepten dolayı kızar ve siz dönüp neden kardeşine ya da sınıf arkadaşına kızılmadığı, onların da nihayetinde suçlu olduğu konusunda yakınırsınız. Bu davranışın çocuklara has olduğunu düşünüyordum çünkü basit bir savunma mekanizması. Halbuki sandığım gibi çocuklukta kalmamış, gayet tabi yetişkinlerde de var. 

Diyelim ki topluluk içinde maske takmayanlardan biri maskesiz olduğu için uyarıldı, söz konusu şahsın "Neden diğerlerini uyarmıyorsunuz, neden sadece ben?" diyerek vereceği tepki pek tatmin edici olmaz. Bu geçen gün karşılaştığım bir olay ve ben o sırada doğru tepkinin bu olup olmadığını sorguladım. Başkasını katmadan savunamayacağımız düşünce veya açıklayamayacağımız bir davranış hakiki bir düşünce veya davranış mıdır? En azından ben, yaptığım şeyleri arkasında durabildiğim ölçüde değerli sayıyorum. 

Yani maskesiz olduğu için uyarılan kişi ancak "Maske takmadan dolaşabileceğimi düşünüyordum" gibi bir cevap verebilecekse eğer maske takmaması bir zemine oturabilir. O zaman bu hareket, öznesi belli hakiki bir harekete döner. Gözlemlediklerimden kendimce şu çıkarımda bulundum: 

İnsan deneyimlerini üst üste katarak büyür ve bir iskelet oluşturur, bu iskeletin sağladığı duruş ona karar verip arkasında durmayı öğretir, böylece kendi hayatının sahibi olmaya başlar. Bu süreci tamamlayamamış biri ise hala çocuktur ve çocuklar yetişkinlere mahkumdur.

(Fotoğraf: Ocak 2022, Küçükçekmece/İstanbul, 

aynı karede birkaç çeşit iskelet)